Dicía na entrada anterior algo referente ó cabreo da Terra, pois ben, hoxe que o noso planeta amosa tanta tristura (¡non para de chorar...!) paréceme un bo momento para darche un pouco de "vidilla" ... querido blog. Non é que che atendera moi ben, nin con moita frecuencia, pero nunca me esquecín de ti. E agora, ... ¡agora moito menos!
 |
| Imaxe tomada agora mesmo da páxina de MeteoGalicia |
Velaí a causa de tanto chorar .... ¡Esperemos que se tranquilice!
Que sexades felices tanto os lectores coma os que non practican; pero asegúrovos que na lectura dos libros desa marabillosa biblioteca que podedes disfrutar, atoparíades moita satisfacción .
Ata outra.
No hay comentarios:
Publicar un comentario